Παρασκευή 8 Ιουνίου 2012

Πού να ταξιδέψεις εντός εξεταστικής

Το βιβλίο θα λέει :

"Κατά τη lex contractus κρίνεται 1) αν η σύμβαση είναι αιτιώδης ή αναιτιώδης (αλλά το δίκαιο που διέπει την αιτία προσδιορίζεται από το ιδιωτικό διεθνές δίκαιο του κράτους της lex contractus)."


Θα τσακίσω το βιβλίο στη σελίδα 213 και θα το κλείσω με το μολύβι ανάμεσα. Θα βάλω το καρώ φουστάνι με τις μεγάλες τσέπες και θα βγω από το δωμάτιο αφήνοντας τα παράθυρα ανοιχτά. Θα κατέβω τις σκάλες μα στα μισά θα γυρίσω, θα βάλω στην τσάντα το δέμα που είναι τυλιγμένο στη σακούλα του βίντεο κλαμπ και τα μολύβια και θα ξανακατέβω.


Θα βγω για λεωφορείο, θα έχει φως και άλλον έναν άνθρωπο στο παγκάκι. Ύστερα το λεωφορείο θα έρθει κι εγώ θα κατέβω μετά από τέσσερις στάσεις. Ο προορισμός μου θα είναι στην πέμπτη αλλά το φανάρι στην τέταρτη. Ύστερα το ρολόι θα δείξει 17:53 και μπροστά μου θα σταματήσει ο προαστιακός.


Θα καθήσω σε καθίσματα των τεσσάρων και θα είναι Ιούνιος. Θα περάσουμε το Ηράκλειο, την Πεντέλη, το Κορωπί, ύστερα θα φτάσουμε στο αεροδρόμιο.


Εκεί θα κατέβω χωρίς βαλίτσες, θα ανέβω τις κυλιομένες, θα περάσω απέναντι και θα μπω στο χώρο των check - in. Θα περπατήσω στο γυαλιστερό παρκέ επίτηδες σα να γλιστράω. Θα είναι η ώρα που δεν έχουν ανοίξει ακόμα τα φώτα, κάποια σημεία θα είναι πιο σκοτεινά, κάποια πιο φωτεινά. Θα σταθώ για λίγο όρθια κοιτώντας μια είσοδο στα αριστερά μου με την πλάτη στα check - in και ο ήλιος θα μπαίνει κόντρα αφήνοντας στο παρκέ μεγάλες γραμμές από σκιές.


Ύστερα θα αγνοήσω το check - in και θα προχωρήσω προς το βάθος. Αφού στρίψω λίγο προς τα μέσα και πίσω, θα φτάσω μπροστά στην ταμπέλα που θα γράφει κάτι τόσο υπέροχο όσο η λέξη "φαγητοχωριό". Θα προσπεράσω τις πίτσες, το σούσι, τα σάντουιτς, τα φρούτα, τους χυμούς, θα πάρω έναν καφέ σκέτο γαλλικό σε χάρτινο και κάτι γλυκό. Θα εναλλάσσω τις μπουκιές, μία καφέ, μία γλυκό, μία καφέ, μία γλυκό, θα γουργουρίσω ψιθυριστά από ευχαρίστηση, ύστερα θα βρω ένα παγκάκι που να κοιτάει έξω και θα κάτσω όσο θα πέφτει ο ήλιος, να χαζεύω αυτόν που θα πέφτει, τις βαλίτσες και τους ανθρώπους.


Και μετά θα μπώ στον προαστιακό και θα γυρίσω σπίτι και θα έχω δει τον κόσμο τόσο έξοχο όσο υπήρξε όταν ήταν ακόμα άγνωστος.


ΥΓ Πήρα το βιβλίο με τα σκίτσα και τα προσχέδια του Shaun Tan χωρίς να έχω ιδέα ποιός είναι και τι σχεδιάζει αφού περάσει τα προσχέδια. Έκτοτε το έχω πάντα πάνω μου τυλιγμένο σε μια σακούλα βίντεοκλαμπ για να μη λερωθεί. Το βιβλίο είναι γεμάτο από εικόνες ζωγραφισμένες άλλοτε σε κανονικά χαρτιά κι άλλοτε σε χαρτοπετσέτες και χαρτιά αποδείξεων. Είναι όλες τόσο δικές μου που ένα μέρος μου θα ήθελε κανείς να μην ξέρει τις ζωγραφιές του Shaun Tan παρά μόνο εγώ.


* 'How great it must have been long ago, when the world  was still unknown.' Shaun Tan, 'Tales From Outer Suburbia'

3 σχόλια:

llachar είπε...

Εμένα παρόμοιες σκέψεις μου γεννούσε εκείνο το χωρίο του ιδ.διεθνούς
περί της περίφημης "ρήτρας διαφυγής"...

logia είπε...

και πώς μπορώ τώρα να θυμώσω που δεν διαβάζεις για την εξεταστική; αφού τα λες τόσο όμορφα...

Nefeli είπε...

Μα διαβάζω! Διαβάζω! Διαβάζω! Διαβάζω! Ρώτα και τον κύριο από πάνω, που τα κατάφερε και έβαλε σφραγίδα και κάθε φορά που συναντάω στα πρακτικά τη ρήτρα διαφυγής μου έρχεται στο νου το σχόλιό του :)