Πέμπτη 4 Ιουνίου 2009

Ύπουλοι Νοικάρηδες

Νοικιάζω το μυαλό μου στον Αμαντέους.
Είναι πολύ επίμονος νοικάρης καθώς προσπαθώ να κάνω μάθημα κι αυτός φωνάζει λα - μι ντο - λα μι μι φα μι ρε μι λα μι ρε ντο ντο
Του είπα να κάνει ησυχία αλλά αυτός μου πέταξε στα μούτρα κάτι δέκατα έκτα και βρόντηξε την πόρτα με κρεσεντική αγένεια.
Θεώρησα οτι τώρα δε θα τον ακούω αλλά αυτός είναι ύπουλος και άνοιξε το παράθυρο που βλέπει στην αυλή μου.
Αν συνεχίσει αυτή την απαράδεκτη συμπεριφορά, 14 Ιουνίου που λήγει το συμβόλαιό του θα τον πετάξω έξω από το σπίτι κι ας είναι Κυριακή.
Μέχρι τότε του μιλάω γλυκά και του φέρομαι με συμπάθεια, όπως και να χει μέχρι τις 14 του νοικιάζω το μυαλό μου και καλό είναι να τα πηγαίνει κανείς καλά με τον Βόλφκαγκ Αμαντέους Μότσαρτ.

ΥΓ Στις 14 Ιουνίου δίνω για το πτυχίο μου στο βιολί και μέχρι τότε ενοικιάζεται

16 σχόλια:

Unknown είπε...

arki na hthimate oti aytos einai poy Basta to pneyma toy Amanteus zontano!

Nefeli είπε...

δεν το βαστά απλά, ήρθε και εγκαταστάθηκε ο ίδιος στο κεφάλι μου :)
καλημερα

Unknown είπε...

Το βιολί για μένα είναι πολύ κοντά σ΄αυτο που αποκαλώ, ούρανια μουσική.
Και επιδή νωμίζω οτί το πνεύμα δεν είναι δυνατόν να φυλακιστή σ ένα μόνο σώμα και δε ανθρώπινο, ενοώ οτι συνεχίζει να υπάρχει μέσα απο σας τώρα!

Nefeli είπε...

:)
αυτό μου άρεσε.

Unknown είπε...

φαντάζωμε και στον amadeus! είναι χαρά να επικοινωνής μυστικά με την εκφραση που επεκτήνετε πέρα απ τον αρθρομένο λόγο με την γενισιουργό του ετία που είναι ο ήχος

logia είπε...

Μη του κακομιλάς Νεφέλη μου, είναι καλός "ο θείος Μότσαρτ".
Κέρασέ τον με της ψυχής σου τα κεράσματα και τα μελένια δάκτυλά σου και αυτός στις 14 θα σε ανταμείψει! Τον ξέρω εγώ τον " θείο" τόσα χρόνια... Τι διάολο, τη Νεφέλη μου θ' αφήσει παραπονεμένη, που τον κανακεύει τόσους μήνες τώρα και με τόση αφοσίωση;
Και μη σε νοιάζει, η μαμά στρώνει τραπέζι καθημερινά για όλους και τον παππού Κορέλλι με την "τρελλή" σονάτα του και τον Κράισλερ που αγγαζάρισε τον Πουνιάνι και παν πακέτο και τον Ρόντε και τον Φιορίλλο και τον Κρόιτσερ με τα "καπρίτσια" τους, με τα καλύτερα κεράσματα για να σε προσέξουν...

mari(z)a είπε...

να πάνε όλα τέλεια νεφελάκι μου
αλήθεια πόσο ωραία ταιριάζει το όνομά σου στο όργανο που πάιζεις;;
σοφή επιλογή!
σε φιλώ!

Nefeli είπε...

las.ara, οι ηχοι ειναι τα παντα ειτε ειναι νοτες ειτε ειναι κορναρισματα
το να εισαι εκει οταν συμβαινουν ειναι το πιο σημαντικο και μπορει καποια μερα αναμεσα στις κορνες να συναντησεις και τον αμαντεους
καλες συνεχεις las.ara!

Nefeli είπε...

μαμα logia δεν του κακομιλαω, απλα του αναγνωριζω οτι μερικες φορες ειναι λιγο γκρινιαρης και αρκετα πεισματαρης
φανταζομαι οτι αν το επομενο σαββατο του αφησεις στο τραπεζι ρυζι με κοτοπουλο με κρεμα γαλακτος, το οποιο θα λαβει μεσω εμου, θα ειναι πολυ ευχαριστημενος
επαναλαμβανω: ρυζι με κοτοπουλο με κρεμα γαλακτος

Nefeli είπε...

mari(z)a!
χρονια και ζαμανια :)
σ'ευχαριστω πολυ για τις ευχες!
καληνυχτα :)

Margo είπε...

Καλή επιτυχία Νεφέλη μου και μην ανησυχείς για το Μότσαρτ.. συνήθως οι "δύσκολοι" και επίμονοι νοικάρηδες βγαίνουν στο τέλος οι καλύτεροι!
Καλημέρα και περιμένουμε ανταπόκριση:)

Nefeli είπε...

margo ευχαριστω πολυ για τις ευχες :)

Balidor είπε...

Άντε ,μωρέ, σιγά...
Τι ξέρει ο Αμα-τέτοιος από μουσική;
Πφφφφ...
Άκου εκεί λέει!

Άντε, πήγαινε με πολύ θάρρος και χαμόγελο, όλα καλά θα πάνε :)

Nefeli είπε...

:)
ναι μωρε τι ξερει κι αυτος
ευχαριστω για την θετικη ενεργεια καλημερα

ξωτικό είπε...

Λοιπόν θα σπάσω το εμπάργκο για χάρη σου.κι αν θές θα βάλω και τίτλο σ'αυτό που άκουσα :
ΗΧΟΣ ΜΕΣΤΟΣ ΨΥΧΗΣ
Νεφελένια μου όλη μου την ζωή τολμώ να λέω πως είμαι μουσικός όχι γι'αυτά που παίζω αλλά γι'αυτά που μπορώ να νιώσω ακούγοντας. γιατί μόνο κάποιοι ήχοι μουσικής καταφέρνουν να με κάνουν να ανατριχιάσω....κι εσύ σήμερα το κατάφερες δυό φορές με τον γεμάτο νοημοσύνη και ψυχή ήχο σου.Και ξέρεις η ανατριχίλα δεν κουμαντάρεται ούτε απο συμπάθειες ούτε απο τίποτα εγκεφαλικό.ούτε και κερδίζεται με ακροβατικές δεξιοτεχνίες.μόνο ήχοι που έρχονται απ'τα έγκατα ψυχών γεμάτοι κραδασμούς μπορούν να το πετύχουν. ο ήχος σου(στις χαμηλές περιοχές στο 3o μέρος ειδικά) έκανε τον θείο Mozart να γλυστρίσει κοντά σου να σου κλείσει με ενσυναίσθηση το μάτι, και με την σκανταλιάρικη ψυχή του να τραβήξει το κορδελάκι απ'τα πλούσια μαλλιά σου κι έτσι απελευθερωμένη να σε σηκώνει και να σε στροβιλίζει....
Με τέτοιο ήχο σίγουρα θα φτάσεις εκεί που θέλεις !

Nefeli είπε...

τι ωραιο σχολιο που ηταν αυτο. οταν εφυγες και ειπες οτι θα γραψεις ημουν ακομα λιγο χαμενη και δεν καταλαβα, τωρα γυρισα και διαβασα αυτες τις σειρες και νομιζα οτι μου τα χαν πει ολα και ειμαι ακομα λιγο ζαλισμενη και ξερω οτι τα λεω μπερδεμενα αλλα χαρηκα πολυ με τα λογια σου καλη μου ροζινα και δεν μπορουσα να περιμενω μεχρι το πρωι να απαντησω και εστω και ετσι μπερδεμενα σ' ευχαριστω πολυ πολυ πολυ γιατι τωρα ειναι που τα ακουσα ολα
καληνυχτα :)